1 Ağustos 2014 Cuma

Günler...

Merhaba

Bloğa son yazışımdan beri bir kaç post yazdım. Bir hikaye, bir doğum günü yazısı, bir süreç, bir iç döküş...

Her yazdığını yayınlayamıyor insan. Bazen herkes değil sadece bazıları bilsin istiyor. Bazen bazılarına bile cesaret edemiyor.

Ama yazmadan, paylaşmadan da olmuyor. Içinde kalsin istemiyor insan. Kusmak ister gibi. Bazen sevinci. Bazen kederi, bazen de bir arkadaşa bahsedercesine sıradan anlari...

son yazımdan sonra iki doğum günü ve bir bayram geçirdim.

24 Temmuz, kuzumun doğum günüydü. Meleğim, dünyalar güzelim! Hayatın gerçek manasını bana öğreten ve idrak ettiren öğretmen. O kadar okul oku, o kadar yaşa ve gör ama gelsin bir küçük bebek öğretsin sana gerçekleri! Gerçek aşkı, gerçek mutluluğu, gerçek kederi... 24 Temmuz hayatımın ennnnn güzel günü. Saat 19.18 itibariyle kucağımda 49 cm. 2650 gr. bir melek. Uykusuz, heyecan ve merak dolu ilk gece. Kimseye hissettirmeden içimden içimden tüm gün kutladım onun doğum gününü. Hayal kurup kafamda milyon film çevirip... Cennet bahçesinde 1 yaşında bir Zeynep koştu mutluluk dolu. Hep gülen bembeyaz yüzü, uzun kirpikleri, güzel bakışlarıyla cıvıl cıvıl.






Sonra bayram. Mubarek Ramazan ayı sonrası inşallah hakettigimiz bir bayram. Ailemin yanına gittim. Büyüklerin ellerinden Küçüklerin gözlerinden öptüm, dualar aldım ve döndüm. Bursa'ya kadar gitmişken Funda'yı da görmeden olmazdı.  Onu da yeni evinde ziyaret ettim. Özlem giderdik bir nebze...



Beni balkondan uğurlarken...


Sonra 31 Temmuz, benim doğum günüm. Ayrıntılı bir gün olmadı sadece bir akşam yemeği. Çok da özel gün kutlaması beklemiyorum, çünkü bizim için her gün özel...

Bugünlük bu kadar yeter... sağlıcakla kalın :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder