İnsanın faniliği üzerine.
Konuyu çaldım demeyeyim ama esinlendim. Dilerseniz linç edebilirsiniz, Ziyanı yok. Pişman değilim. Fotoğrafı da çalacaktım ama sonra spamlarla uğraşmak istemedim. İşim var.
Zaten sürekli söylediğim şeyleri yazacağım. Yani esinlenmek bile yok aslında. Ama çalmış olmayı isterdim. zevklidir herhalde(!)
Neyse, başlayalım.
Eskiden evde tozu toprağı dert edinirdim. Sonra anladım ki hepimiz o toprağın altına gireceğiz. Hem de külli haşeratıyla birlikte. Buna aydığım gün, ders oldu, dert bitti.
Fiziki konularda hiçbir zaman azimli olmadım. Yani üç kilo fazlam var, beş kilo versem iyi olur gibi dertlerim hiç olmadı. Ama zayıfken bile kendimi şişko sanıyordum, o ayrı. Sonra zaten bedenimiz nasıl olursa olsun, gideceği yer toprak. Manken de toprak olacak ben de. İkimizde aynı türden bir çukurda son bulacağız. Çok da kasmaya gerek YOk, menüde kuzu gerdan var, bol tereyağlı. Afiyet olsun!
Güzellik de buna dahil.
Dünya malına çok şükür ki hiç heveslenmedim. Ama kanaat ettiklerimiz bile fazla aslında. Ha malikanede yaşamışsın ha imkanın olduğu kadarında. Sokakta yatan nice analar var; çocukları koyunlarında. Nice babalar var onların başını beklemek için gözünü kırpmayan. Velhasıl, gireceğin 3 metre derin 2 metre uzun bir çukur, üstün kapatılınca sıkım sıkım sıkılacaksın. Bu dünyada sıkılmışsın; çok mu?
Para, mal, mülk. Bunlar kazanılırken kaybedilen zaman, verilen emek, aksatılan ibadetler. Halbuki yediğin içtiğinden fazlası bankada istif olacak. Kefenin cebi mi var? Gittiğin yerde ederi mi var? Tüm zamanın, tüm emeğin pul olacak kimbilir kimin elinde. Aksatılan ibadetler kefene yazılı.
Her şey fani. İnsan fani. Rockefeller bile öldü ya hu, ölümün uğramayacağı ihtimali sonsuzlukta bir bile değil!Bir dakika sonra hayatta olmama ihtimalin 2'de 1!
Geliyoruz dünyaya, pamuklar gibi. Giderken bir buruşuk mendil gibi. Vardığımız yerde dökülüp toprağa karışacağız, kurumuş yaprak gibi.
Ruhumuz zaten Allah'ın affına kalmış...
derdin mi var?
Konuyu çaldım demeyeyim ama esinlendim. Dilerseniz linç edebilirsiniz, Ziyanı yok. Pişman değilim. Fotoğrafı da çalacaktım ama sonra spamlarla uğraşmak istemedim. İşim var.
Zaten sürekli söylediğim şeyleri yazacağım. Yani esinlenmek bile yok aslında. Ama çalmış olmayı isterdim. zevklidir herhalde(!)
Neyse, başlayalım.
Eskiden evde tozu toprağı dert edinirdim. Sonra anladım ki hepimiz o toprağın altına gireceğiz. Hem de külli haşeratıyla birlikte. Buna aydığım gün, ders oldu, dert bitti.
Fiziki konularda hiçbir zaman azimli olmadım. Yani üç kilo fazlam var, beş kilo versem iyi olur gibi dertlerim hiç olmadı. Ama zayıfken bile kendimi şişko sanıyordum, o ayrı. Sonra zaten bedenimiz nasıl olursa olsun, gideceği yer toprak. Manken de toprak olacak ben de. İkimizde aynı türden bir çukurda son bulacağız. Çok da kasmaya gerek YOk, menüde kuzu gerdan var, bol tereyağlı. Afiyet olsun!
Güzellik de buna dahil.
Dünya malına çok şükür ki hiç heveslenmedim. Ama kanaat ettiklerimiz bile fazla aslında. Ha malikanede yaşamışsın ha imkanın olduğu kadarında. Sokakta yatan nice analar var; çocukları koyunlarında. Nice babalar var onların başını beklemek için gözünü kırpmayan. Velhasıl, gireceğin 3 metre derin 2 metre uzun bir çukur, üstün kapatılınca sıkım sıkım sıkılacaksın. Bu dünyada sıkılmışsın; çok mu?
Para, mal, mülk. Bunlar kazanılırken kaybedilen zaman, verilen emek, aksatılan ibadetler. Halbuki yediğin içtiğinden fazlası bankada istif olacak. Kefenin cebi mi var? Gittiğin yerde ederi mi var? Tüm zamanın, tüm emeğin pul olacak kimbilir kimin elinde. Aksatılan ibadetler kefene yazılı.
Her şey fani. İnsan fani. Rockefeller bile öldü ya hu, ölümün uğramayacağı ihtimali sonsuzlukta bir bile değil!Bir dakika sonra hayatta olmama ihtimalin 2'de 1!
Geliyoruz dünyaya, pamuklar gibi. Giderken bir buruşuk mendil gibi. Vardığımız yerde dökülüp toprağa karışacağız, kurumuş yaprak gibi.
Ruhumuz zaten Allah'ın affına kalmış...
derdin mi var?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder